Filmowe mity o alarmach

Wyobraźnia filmowców z Hollywood nie zna granic, co dla nas oznacza ciekawe, pełne niesamowitych efektów specjalnych filmy. Jednak czasami fantazja scenarzystów zapędza się w tak oderwane od rzeczywistości rejony, że specjaliści w danym temacie tylko łapią się za głowy w niedowierzaniu.

My przyjrzeliśmy się scenom, w których włamywacze obchodzą zabezpieczenia obiektów. Zobaczcie, które z filmowych sposobów pokonania systemu alarmowego są kompletną fikcją, a które rzeczywiście mogą się sprawdzić w prawdziwym świecie.

1. Przecięcie przewodów

Ten sposób obejścia systemu alarmowego to klasyk nad klasykami, przewijający się w niezliczonej liczbie filmów. Włamywacz najzwyczajniej otwiera obudowę centrali alarmowej i przecina wybrane przewody, a czasami wręcz wyrywa wszystkie kable, w efekcie wyłączając cały system. W bardziej „realistycznej” wersji filmowy bohater „mostkuje” połączenie w centrali, obchodząc w ten sposób zabezpieczenia. W praktyce żadna z powyższych metod nie miałaby szansy powodzenia. Prawidłowo wykonany system alarmowy powinien zawierać obwód sabotażowy, uniemożliwiający otwarcie obudowy centrali, sygnalizatora, czujki i wszelkich innych elementów bez wyzwolenia sygnalizacji i wysłania automatycznego powiadomienia do użytkownika czy agencji ochrony. Milczeniem pominiemy fakt, że w filmach centrala alarmowa umieszczana jest często w łatwo dostępnym, zacienionym miejscu, na zewnątrz chronionego obiektu.

2. Odbicie wiązki podczerwonej za pomocą zwierciadeł

fot. Netweb01 / CC BY-SA 3.0

Kolejny klasyczny motyw, chętnie eksploatowany przez Hollywood. Elementem ochrony obwodowej obiektów są bariery podczerwieni, takie jak SATEL ACTIVA, które składają się z nadajnika oraz odbiornika. Między tymi dwoma elementami przesyłane jest od 2 do 8 wiązek w zakresie podczerwieni - ich przerwanie wyzwala alarm. Zdaniem filmowców złodzieje do ominięcia takiego zabezpieczenia potrzebują zaledwie lusterka, które pozwoli zmienić tor wiązki. Banalne i skuteczne. Na szczęście w rzeczywistym świecie taka próba obejścia barier podczerwieni skazana jest na niepowodzenie. Umieszczenie lusterka w torze wiązki wymagałoby jej przerwania choćby na ułamek sekundy, co w prawidłowo wykonanym systemie alarmowym zostanie natychmiast wykryte i uruchomi alarm. Jednym zdaniem – równoczesne odbicie wielu wiązek w taki sposób, aby nie zostały one wcześniej przecięte, jest niemożliwe.

3. Zasłonięcie czujki ruchu

To chyba najprostszy pomysł na oszukanie czujki ruchu i jako taki wydaje się być podstawowym działaniem każdego filmowego włamywacza. Według scenarzystów wystarczy zasłonić czujkę i już można bezkarnie poruszać się po chronionym pomieszczeniu. Tyle hollywoodzkiej teorii, a jak ma się to do rzeczywistości? O dziwo, w metodzie tej nie ma wiele przesady – zasłonięcie czujki ruchu może być prostym i skutecznym sposobem na jej oszukanie… w przypadku nieskomplikowanych modeli tego typu urządzeń. Natomiast zastosowanie czujek dualnych z funkcją antymaskingu, takich jak SILVER czy też miniaturowa GREY, skutecznie zabezpiecza przed opisaną powyżej metodą oszukania zabezpieczeń. Nie oznacza to jednak, że proste urządzenia są nieskuteczne. Co więcej, odpowiednio skonfigurowana centrala alarmowa, w której instalator poprawnie zdefiniuje maksymalny czas braku naruszenia czujnika, również pokrzyżuje plany włamywaczy, którzy przestępczego fachu uczyli się ze szklanego ekranu.

4. Wyłączenie prądu w całej dzielnicy

To metoda dla bandytów nieprzebierających w środkach. Nie martwią się oni o zabezpieczenia zainstalowane w pojedynczym obiekcie, tylko odcinają dopływ prądu do całego domu, dzielnicy albo nawet miasta. Teoretycznie powinno to powodować wyłączenie wszystkich zabezpieczeń w budynku, który jest celem włamania. Jednak również w tym przypadku wyobraźnia nieco poniosła scenarzystów. Systemy alarmowe mają własne zasilanie awaryjne i nawet uszkodzenie sieci elektrycznej nie spowoduje ich wyłączenia. Jedynie odłączenie zasilania od każdego elementu systemu z osobna mogłoby wpłynąć na brak sygnalizacji włamania. Jednak potencjalny włamywacz musiałby najpierw pokonać zabezpieczenia antysabotażowe, a do tego perfekcyjnie zgrać całą operację w czasie, co jest praktycznie niewykonalne.

5. Symulowanie pożaru

fot. sebarex via sxc.hu / CC

Ten sposób oszukania systemu alarmowego, albo raczej przeciwpożarowego, występuje w różnych wariantach. Zazwyczaj jednak polega na zostawieniu zapalonego papierosa w pobliżu czujki dymu i wywołaniu w ten sposób alarmu. W następstwie budynek jest ewakuowany albo uruchamiane są automatyczne zraszacze, co powoduje zalanie obiektu oraz często sprawia, że bandyci mogą się po nim poruszać niepostrzeżenie. W praktyce zapalenie papierosa w pobliżu czujki dymu… rzeczywiście może wyzwolić alarm. Kluczem jest tutaj odległość źródła ognia od czujnika. System zadziała, gdy przekroczone zostanie odpowiednie stężenie dymu w jego pobliżu. Niedopałek pozostawiony w większej odległości od czujki raczej alarmu nie wyzwoli, ale już podsunięcie go pod sam czujnik może uruchomić zabezpieczenia przeciwpożarowe. Dodatkowo, w pomieszczeniach dla palaczy często stosuje się czujniki temperatury, aby system zadziałał tylko w przypadku rzeczywistego pożaru. Co więcej, na rynku dostępne są specjalne zestawy testowe, które pozwalają sprawdzić działanie czujek bez ryzykowania prawdziwym pożarem.

Bez względu na to, co pokazują nam filmowcy z „fabryki snów”, jedno z pewnością mitem nie jest – dzisiejsze systemy alarmowe to rozbudowanie i doskonale przemyślane rozwiązania. Prezentowane na szklanym ekranie scenariusze nie miałyby szans w starciu z rzeczywistym systemem alarmowym, którego projektanci wyposażyli go w nowoczesne zabezpieczenia antysabotażowe i przewidzieli każdą możliwą próbę ich obejścia. Możemy więc być spokojni i bez obaw wybrać się na wieczorny seans do kina. Nie zapomnijcie tylko uzbroić alarmu!